fēng hǔ yún lóng
虎啸生风,龙起生云。指同类事物相互感应。旧时也比喻圣主得贤臣,贤臣遇明君。
云从龙、风从虎、风从虎,云从龙
古来真主百灵扶,风虎云龙自不孤;◎明·冯梦龙《东周列国志》第二十七回